.

Nieuwsbrief juni 2013

Nieuwsbrief

Juli 2013 14de jaargang nO.1
Over het werk van Wies Dorgé in de Ghanese Volta Regio

In de nieuwsbrieven van 2012 is uitvoerig geschreven over het plan voor een opleiding verpleegkunde in Kpando en de voorgenomen komst van een rijdende cassavefabriek in Golokuati, de woonplaats van Wies.

OPLEIDING VERPLEEGKUNDE
Om dit initiatief mogelijk te maken is op het terrein van het Margret Marquart Catholic Hospital (MMCH) een verwaarloosd gebouwencomplex opgeknapt, uitgebreid en aangepast aan de nieuwe functie. Het bestaat thans uit twee bijna identieke gebouwen van twee verdiepingen, een keuken met kantine en een buitenkookplaats.

De werkzaaamheden gingen in december 2012 van start en zijn begin juni 2013 afgerond. Er staat nu een mooie school die over twee maanden haar deuren zal openen voor 60 studenten. Gekozen is voor de richting "General Nursing," een allround opleiding die toegang geeft tot alle mogelijke afdelingen in Ghanese ziekenhuizen. De bouwkosten zijn binnen de begroting van 70.000 euro gebleven.

Een deel van de oude complexen

De vier Avans-studentes, afdeling verpleegkunde uit Breda, die van maart tot en met mei 2013 in Kpando hun steentje hebben bijgedragen aan de toekomstige opleiding, zijn verleden maand op hun onderzoek afgestudeerd.

DE RIJDENDE CASSAVEFABRIEK
is zaterdag 21 april 2013 in Golokuati gearriveerd. Aan zijn komst zijn maanden van gesprekken met de eigenaren en bijeenkomsten met boeren uit de regio voorafgegaan. Voordat de zware machine op zijn uiteindelijke plaats kon staan, voorzagen werklieden een terrein, zo groot als een voetbalveld, van betonnen platen met een dikte van 15 centimeter. Die platen werden ter plaatse gemaakt met behulp van een soort mallen. Dit alles gebeurde onder leiding van twee Nederlanders en een Ghanees. In de loop van mei was alles klaar en ging de fabriek draaien. Vanaf dat moment brengen tientallen boeren uit Golokuati en (wijde) omgeving hun cassaves naar de fabriek, waar ze onmiddellijk worden verwerkt tot zetmeel. De boeren krijgen per kilo betaald en er wordt ter plekke contant met ze afgerekend. De dagelijkse aanvoer van de cassaves ligt tussen de 5.000 en 7.000 kilo. Deze hoeveelheid moet de komende jaren fors toenemen. Voor 2013 ligt het in de bedoeling dat de machine een maand of drie, vier in Golokuati zal staan om daarna voor eenzelfde termijn te verhuizen naar de omgeving van de hoofdstad Ho. Volgend jaar komt de fabriek dan weer terug en zal, afhankelijk van de hoeveelheid aangeboden cassaves, maximaal een half jaar in Golokuati blijven.

De mobiele cassavefabriek in actie in Golokuati

Het hele proces bevindt zich nog in het beginstadium, maar de Nederlandse eigenaren hebben ons beloofd dat zij minimaal 10 jaar in de regio van Wies zullen blijven om het project kans van slagen te geven. Zij worden daarbij financieel gesteund door bierbrouwer Sabmiller en de Nederlandse overheid. Er is met de boeren contractueel afgesproken dat alle cassaves die zij brengen, zullen worden opgekocht tegen de gemiddelde marktprijs. De boer zelf is echter niet verplicht te leveren. Als hij elders een hogere prijs kan krijgen, dan staat het hem vrij met die partijen in zee te gaan. Voor de cassaveboeren uit de omgeving van Wies betekent de komst van de fabriek niet direct dat ze meer geld voor hun product krijgen, want de prijs is marktconfonn. Hun voordeel zit met name in een gegarandeerde afzet en de mogelijkheid om professionele hulp in te schakelen bij de teelt van hun cassaves. Hierdoor kan hun productie per acre twee tot drie keer groter worden dan tot nu toe het geval is. Om dit te bereiken zullen de fabriekseigenaren onder meer multiplicatievelden aanleggen voor de kweek van hoogwaardige, ziektevrije stekken, die de boeren gratis kunnen bestellen.

Wies zal met haar Ghanese NGO het initiatief nemen voor de ontginning van een proefveld waarop boeren dit plantmateriaal gaan verbouwen en deskundige begeleiding krijgen om zo efficiënt en effectief mogelijk cassaves te produceren. Deze training moet leiden tot de beoogde omzetverhoging en stijgende inkomsten voor de boeren. Met de opgedane ervaring kunnen andere landbouwers, waarvan sommige nog een afwachtende houding aannemen, dan weer hun voordeel doen. In een volgende nieuwsbrief zullen we op de voortgang van dit belangrijke project terugkomen. Ondertussen heeft Wies met "haar" mensen in Ghana volop werk met het toezicht op de vele in het verleden gerealiseerde projecten. Worden bijvoorbeeld de gebouwde scholen nog goed onderhouden en functioneren de diverse waterleidingen nog naar wens? Voor haar dus nog lang geen rustige oude dag.