Wies Dorgé
Wies Dorgé
Wies Dorgé komt oorspronkelijk uit Tilburg, maar woont en werkt al zo'n 40 jaar in de arme Ghanese Volta Regio. Van 1972 tot 1990 was zij als maatschappelijk werkster in dienst van het door bisschop Lodonu geleide Keta Ho diocees. Zij werkte onder andere samen met Memisa en de Nederlandse Missieraad. Wies kreeg als taak beroepstraining voor schoolverlaters in de Volta Regio op te zetten. Mede dankzij haar inspanningen zijn in die tijd twaalf kleine huishoud- en ambachtschooltjes opgericht. Deze worden thans geleid door Afrikaanse religieuzen. Het eerste centrum vierde in 1999 het vijfentwintig jarig bestaan. Enkele duizenden leerlingen hebben sindsdien beroepsonderwijs gevolgd. 
Wies keerde in 1990 terug naar Nederland. Op uitnodiging van haar opvolgster ging ze in 1992 wederom naar Ghana voor een kort bezoek. Bij die gelegenheid bood bisschop Lodonu haar huisvesting aan in Golokuati, een dorp in de Volta Regio. Wies besloot het aanbod te accepteren en haar huis in Nederland te verkopen. 
Sindsdien zet zij zich samen met de regionale bevolking in voor de aanleg van electriciteit en drinkwatervoorzieningen; de bouw van kleuter-, lagere- en middelbare scholen; de bouw van (kraam)klinieken; het opzetten van kleinschalige bedrijfjes; de aankoop van land, landbouwwerktuigen, kleine machines en zaaigoed. Haar activiteiten hebben in 2000 onder meer geleid tot de oprichting van de Dodzi-coöperatie. Deze organisatie stelt zich ten doel de levensstandaard van de bij haar aangesloten leden te verbeteren. Door de plattelandsbevolking uitzicht te bieden op een beter bestaan hoopt Wies de trek naar de grote steden in te dammen. Daar staat de meeste nieuwkomers slechts werkloosheid te wachten met alle gevolgen van dien: criminaliteit, prostitutie en drugsgebruik.De achterstelling van vrouwen en meisjes in haar omgeving gaat Wies na aan het hart. Volgens gewoonterecht erven de mannen in de Volta Regio de lapjes grond. Als de echtgenoot overlijdt, worden de kinderen aan zijn familie toegewezen. De weduwe wordt bij overlijden van haar echtgenoot vaak uit haar huis gezet of voor de keus gesteld de tweede vrouw van een broer van de overledene worden. Wies wil deze vrouwen economisch zelfstandiger maken. Bijvoorbeeld door hen in de landbouwcoöperatie op te nemen.